Historie van de kerk

Geschiedenis van de Bartholomeuskerk

‘[DO] ALS ME SCHREF M IIIII DE …..ERT LECHT ERSTE STEIN UP …..DACH NA SU[N]T MARCUS’

Deze inscriptie, op een gedenksteen in het zuidportaal dat in 1961 werd gevonden, geeft de tocht van de Beersters weer, die gedwongen door de oprukkende Dollard moesten uitwijken naar hogere gronden. Volgens de inscriptie begon met daar in 1506 met de bouw van een nieuwe kerk, met onder andere tufstenen van de vervallen kerk van Ulsda. Het resultaat was een indrukwekkende laatgotische kerk met zes hoge overwelfde traveeën en een recht gesloten koor. De kerk werd gewijd aan Bartholomeus, zoals een bron uit 1509 vermeldt: ‘de hillige kercke Sancti Bartolomei’.

Aan het exterieur is in de loop van de tijd veel veranderd. In 1961 werden de fundamenten van de originele steunberen gevonden, die 180x100cm groot waren; een indicatie voor de maatvoering van de oorspronkelijke gewelven. Deze stortten in 1783 in, zoals wordt vermeld: ‘…dat onse kercke op sondag in den jaere den 3 augustij 1783 en dat wel opmerkelijk is juist in het midden van de predickdienst, is begonnen te breeken door steenen of te vallen, waardoor bijna elk ontstelt wierde en harde liep om zijn leven te bergen’. Daarna werden ze vervangen door een houten tongewelf met plafondrozetten. De topgevels aan oost- en westzijde werden afgebroken en de kerk kreeg het huidige schilddak.

De huidige losstaande toren stamt uit 1806, hoewel hij waarschijnlijk een voorganger heeft gehad. Hij heeft galmgaten met ronde bogen en een afgeknot tentvormig dak met daarop een open spits.

Als we naar binnen gaan zien we een hoge, witte ruimte gedekt met een houten tongewelf in een zachte blauwgroene kleur. Het kansel is in 1625 door meester Johan Berentz gesneden in renaissancestijl en het grote klankbord daarboven is van de hand van Jan Rijnburg. De 17e eeuwse koperen collecteschaal met smeedijzeren voet fungeert nu als doopvont in het koor. Het met een adelaar bekroonde orgel is in 1862 gebouwd door Petrus van Oeckelen en in 1961 gerestaureerd door Mense Ruiter. 

Voor een volledige beschrijving klik hier